Onte vin outra vez

Onte vin outra vez as noticias, onte sentinme outra vez miserabel, ruin, culpabel. Si. Iso. Culpabel por non ser quen de axudar, de por a miña man nas súas feridas, e que non lles escape o sangue, e que non lles escape a vida.
Onte vin de novo as súas bágoas e sentín tamén as miñas, tempadas, tristeiras, ...paseniño, moi a modo e nelas reflectíronse unha a unha ,de novo as imaxes...
Onte voltei ver esas armas cruentas, eses homes que non o pensan... homes, homes....
E vin unha vez máis o medo nos seus ollos, que pouco a pouco, entre prantos e saloucos, entre berros... van pechando, pechando portas tras de si, mentres marcha pensando en calquera cousa, en que oxalá Deus exista, e o fin pechanse con medo á escuridade, ás sombras... á viaxe.