Tan so o ar quencia as nosas calugas aquela noite de veran, onde o unico son era o vento entre a ramaxe das arbores...porque se en realidade eisite un deus, ese deus creou aquel lugar para descansar o septimo dia... e ali estabamos, observandonos os uns aos outros coa mirada altiva, esquiva... comprendendonos sen falar, sentindo sen escoitar... porque xa o sentiamos como noso, e pronto o entendimos... o esprito de Tella penetrara en nosoutros sen poder desfacernos del, sabendo que ata o fin dos nosos dias esa luz brilaria no fondo dos nosos corazons... e cando nos tenhamos lonxe, cando case nom nos lembremos esa luz rexurdira na nosa alma coma unha chaga, unha marca imborrabel polo paso do tempo, facendo nosas esas lembranzas de antano, e de novo o ar quencera nas nosas calugas, e tan so escoitaremos o vento entre a ramaxe das arbores...

lunes, diciembre 06, 2004

Tocada por un Angel

Sigo flotando sobre un mar helado, tan frío que me ahogo sin hundirme, me quedo sin respiración y las lágrimas saladas caen haciendo una vez más el mínimo ruido, una mezcla de sonidos, y haciendo al tiempo que el dolor sea insoportable y de ignorar imposible.
Hablo del daño, del miedo, de todo eso que siento cuando te alejas de mi callado, en silencio....hablo del dolor de no estar a tu lado, y no saber si eres tu o soy yo la que te ha fallado.
Prefiero dormirme, porque si duermo muero en este mar helado, y si muero el dolor queda atrapado en este océano y tu ya no puedes hacerme daño.

1 Comentarios:

Anonymous Anónimo dixo...

Reading your blog and I figured you'd be interested in advancing your life a bit, call us at 1-206-339-5106. No tests, books or exams, easiest way to get a Bachelors, Masters, MBA, Doctorate or Ph.D in almost any field.

Totally confidential, open 24 hours a day.

Hope to hear from you soon!

10 de agosto de 2005, 1:56  

Publicar un comentario

<< Casinha.